Ένα πλήθος θεραπειών της νόσου, που μειώνουν τη συχνότητα των υποτροπών, τη συσσώρευση αναπηριών και ελέγχουν τα συμπτώματα, έχει βελτιώσει τη φροντίδα των ατόμων με υποτροπιάζουσα/διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση (ΥΔΠΣ).
Η επιλογή της βέλτιστης θεραπευτικής αγωγής είναι το ζητούμενο στην εκάστοτε φάση της νόσου για ένα άτομο με πολλαπλή σκλήρυνση, είτε αφορά στην έναρξη της αγωγής είτε στην ανάγκη της τροποποίησής της.
Το Canadian MS Working Group (Mark Freedman) (Review Article 2013&2020) ανέπτυξε το 2004 πρακτικές οδηγίες για να βοηθήσει τους κλινικούς ιατρούς στην επιλογή βέλτιστης τροποποιητικής θεραπείας για άτομα με υποτροπιάζουσα πολλαπλή σκλήρυνση. Έτσι, αναπτύχθηκαν πρακτικά κριτήρια για την επιδείνωση της νόσου, την εξέλιξη της κλίμακας EDSS και την απεικόνιση του ΚΝΣ με MRI, τα οποία κατηγοριοποιούν το επίπεδο ανησυχίας σε Χαμηλό, Μεσαίο και Υψηλό.
Η ανωτέρω Ομάδα Εργασίας συμπέρανε ότι είναι πιθανή η αλλαγή της θεραπευτικής αγωγής όταν υπάρχει Υψηλό επίπεδο ανησυχίας με μεταβολή σε οποιοδήποτε από τα τρία πεδία (ώσεις, εξέλιξη, απεικόνιση). Μεσαίο σε δύο από τα τρία πεδία και Χαμηλό και στα τρία πεδία.
